Odkąd pamiętam pisanie, a przede wszystkim wydawanie książek kojarzyło mi się z osobami w wieku podeszłym, a z pewnością tym którzy przekroczyli magiczną liczbę 30. Jednak po natrafieniu na ciekawą pozycję w Księdze rekordów Guinessa, Najmłodszy autor książek na świecie zaczęłam się zastanawiać. A jeżeli przechodząc przez korytarz mijamy przyszłych noblistów oraz autorów bestsellerów na miarę Władcy Pierścieni Tolkiena, czy bardziej współczesnej serii Zwiadowcy autorstwa Johna Flanagana? Jeżeli rzeczywiście wśród całej masy uczniów jest parę osób, które piszą prawdziwe książki, jaki gatunek jest im najłatwiej tworzyć?
Krótkie przepytywanie dało nieoczekiwane rezultaty. Otóż w jednej klasie humanistycznej jest ok. 5 uczniów, którzy rzeczywiście piszą i biorą to zajęcie na poważnie. Tak więc zajrzyjmy głębiej. Czy są osoby, które już mają książkę napisaną i czekają na jej wydanie? O dziwo tak! I chodzi  tu o całkiem konkretne zamiary, bo autor zapowiada przedpremierę zadrugą połowę grudnia! Co więcej czytając krótkie streszczenie umiejscowione na tylnej stronie okładki, oraz pierwszy rozdział zapowiada się naprawdę interesującą. Mimo, że nie jestem wielką fanką powieści postapokaliptycznych ta pozycja niezmiernie mnie wciągnęła i z niecierpliwością czekam na przedstawienie tej książki.
A jakie gatunki królują wśród naszych twórców? Nie da się właściwie określić. Przeważają takie style jak fantastyka oraz akcja ale można natrafić również na tomiki wierszy czy romanse. Ze świecą jednak szukać biografii. Najwyraźniej ten typ nie jest wystarczająco zajmujący dla młodzieży.
Najbardziej zaskakująca jest chyba ogromna wiedza młodych autorów na tematy o których piszą. Nie chodzi tu jedynie o wątek główny ale i o małe motywy przeplatające się gdzieś pośród wartkiej akcji. Jest to bardzo profesjonalne podejście, aby zebrać jak najwięcej wiadomości przed rozpoczęciem konkretnego tematu. Autor wspomnianej już wyżej powieści, która porusza tematy terenów radioaktywnych, potrafi z pamięci podać definicje siwertów lub daty związane z awarią reaktora RBMK-1000 w Czarnobylu.
Rozwój twórczości wśród młodzieży naprawdę cieszy. Ciężko w to uwierzyć, niektórzy naprawdę mają talent. Są również osoby, które swój całkiem zgrabny styl ciężko wypracowały, piszą całą masę opowiadań oraz wypracowań, które nie miały nic wspólnego z pracami domowymi. Za to z pewnością należy się szacunek. I choć pewnie jeszcze będziemy musieli poczekać na Pijarskich Brandonów Mullów wart rozejrzeć się czasem po szkolnym korytarzu w poszukiwaniu młodych artystów.

*- jap. Taiki bansei Wielkie talenty dorastają powoli lub Wielki talent późno odkryty - autor nieznany